تکامل ریزساختاری سنگ کره گوشته ای افیولیتهای دگرگونی خوی، شمال باختر ایران

مطالعات پتروفابریکی، ساختاری و ژئوشیمیایی تکتونیتهای الترامافیک زون دگرگونی خاوری مجموعه افیولیتی خوی نشان می دهد که این سنگها حاوی پهنه های برشی دما پایین با امتداد شمال باختری - جنوب خاوری هستند که جهت جریان گوشته ای دما بالا تا دما متوسط با امتداد شمال خاوری - جنوب باختری را قطع کرده اند. ریزساختارها در این تکتونیتها، یک تحول فابریکی را از بافتهای پورفیروکلاستیک تخت و دوکی شکل (مربوط به دگرشکلیهای دما بالا تا دما متوسط بخشهای گوشته ای) به سمت بافتهای میلونیتی (با دگرشکلی دما پایین درون پهنه های برشی) نشان می دهند. مطالعه الگوهای جهت یابی ترجیحی شبکه ای کانی الیوین در نمونه های با دگرشکلی دما بالا و دما متوسط گوشته ای لغزش را بر روی سیستمهای (۰۱۰) [۱۰۰] دما  بالا و تنش پایین و (۰kl) [۱۰۰] دما متوسط (بیش از ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد) نشان می دهند در حالی که الگوهای جهت یابی ترجیحی شبکه ای کانی الیوین در نمونه های با دگرشکلی دما پایین درون پهنه های برشی، گویای سیستم لغزش (۰۰۱) [۱۰۰] دمای پایین (۱۰۰۰ درجه سانتی گراد) است. اسپینلهای همراه این پریدوتیتها با تغییرات چشمگیر عدد کروم    (۱۰ تا ۹۰ Cr # =) و عدد منیزیم (۹۰ تا ۵۰Mg # = ) همراه می باشند. کلینوپیروکسنها عموما غنی از کروم بوده که نشان دهنده ذوب بخشی محدود این پریدوتیتهاست. تغییرات شدید ترکیب شیمیایی اسپینلها می تواند به فرایند ذوب بخشی و تبلور دوباره این کانی طی فاز جداشدگی سنگ کره گوشته ای و توسعه پهنه های برشی مرتبط باشد.

کلیدواژه ها:

مجموعه افیولیتی خوی ، تکتونیتهای الترامافیک ، پهنه های برشی ، جهت یابی ترجیحی شبکه ای ، سیستم لغزش