اثربخشی آموزش ابراز وجود بر مهارتهای ارتباطی و شادکامی در دانش آموزان استثنایی دختر پایه ششم شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش ابراز وجود بر مهارتهای ارتباطی و شادکامی در دانش آموزان استثنایی دختر پایه ششم شهر اهواز بوده است. تعداد آزمودنی ها ۶۰ نفر بود که به روش نمونه گیری مرحله ای انتخاب و به دو گروه ۳۰ نفره آزمایش و کنترل به طور تصادفی ساده تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مهارتهای ارتباطی و پرسشنامه شادکامی (OHI) بود، گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزش راهبردهای ابراز وجود را دریافت کردند. طرح پژوهش، از نوع آزمایشی با گروه گواه و شامل پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری بود. در این پژوهش برای تحلیل دادهها از روشهای آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش راهبردهای ابراز وجود باعث بهبود مهارتهای ارتباطی و افزایش سطح شادکامی در دانش آموزان استثنایی دختر پایه ششم گروه آزمایش می شود. همچنین این نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار بود.

کلیدواژه ها:

ابراز وجود ، مهارتهای ارتباطی ، شادکامی