طرح شناسی حکایت هایی با محوریت روباه در ادبیات عامیانه تایباد

هدف پژوهش حاضر واکاوی ساختار حکایت هایی با محوریت روباه در ادبیات عامیانه تایباد است. فولکلور به معنی دانستنی های توده مردم و دانش های عوام بخش وسیعی از فرهنگ غنی مردمان ایران زمین را در بر می گیرد و شامل ترانه ها، لالایی ها، مثل ها، قصه ها، آداب و رسوم، جشن ها و مراسم ها است. یکی از شهرستان های دارای تنوع فرهنگ فولکلوریک در ایران، شهرستان تایباد است. تعمق در فرهنگ مردمان این خطه نشانگر تنوع فرهنگی و کثرت آداب و رسوم و عناصر فرهنگ مردمی این خطه از ایران است. یکی از موضوعات فولکلوریک در ادبیات عامیانه تایباد، قصه هایی با محوریت روباه است که از نظر ساختار و درونمایه وجوه متعددی دارد. داعیه پژوهش حاضر که به شیوه میدانی و توصیفی- تحلیلی فراهم آمده است، واکاوی و ریخت شناسی چندی از این قصه ها می باشد. مهم ترین یافته پژوهش حاضر این است که این قصه ها از نظر پیرنگ دارای تنوع بوده و به دو دسته: طنزواره هایی با نقش روباه مکار و حکایت هایی تمثیلی با نقش روباه ساده تقسیم می شوند و هر دو نوع دارای پایان غافلگیر کننده و کثرت عناصر متغیر(درونمایه) هستند.

کلیدواژه ها:

ادبیات عامه ، حکایت های حیوانات ، طرح شناسی ، روباه ، تایباد.