بررسی دستور زبان عامیانه

زبان و ادبیات شفاهی هر قوم و ملتی بخش عظیمی از فرهنگ معنوی آن ملت است که سینه به سینه از نسل های قدیم تا به امروز نقل شده و در گذر زمان حافظ هویت فرهنگی ملتها بوده است. ادبیات عامیانه از فرهنگ عامه یا فرهنگ توده سرچشمه گرفته است. فلکلور در لغت به معنی دانش مردم است و زندگینامه ی یک ملت به شمار می رود. بنابراین با واقعیات زندگی مردم پیوند داردد و بازتاب زندگی اجتماعی و فرهنگی، شیوه کار و تولید آنها، سیر تحولات فکری یک ملت و رفتار و منش و مذهب و اعتقادات یک جامعه است. و از آنجا که کشور ما طی قرون گذرگاه قوم های بسیاری بوده صاحب ادبیات عامیانه ای غنی می باشد. ادبیات عامیانه بیشتر به گونه ی شفاهی (بعضی از این آثار به صورت مکتوب نیز در آمده از نسل های پیش به ما رسیده و در میان توده مردم رواج دارد. هدف از این مقاله بررسی زبان و ادبیات عامیانه در زبان فارسی است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، زبان ، ادبیات ، عامیانه