پهنه بندی قلمروهای هوازدگی استان کرمانشاه با استفاده از روش پلتیر

در این پژوهش با استفاده از دو مدل مناطق مورفوژنتیک و قلمروهای هوازدگی پلتیر، اقدام به پهنه بندی قلمروهای هوازدگی استان کرمانشاه شد. به همین منظور از داده های بارش و دمای ایستگاه های بارانسنجی و سینوپتیک سطح استان استفاده شد و با استفاده از روش درون یابی (کریجینگ)، اقدام به تهیه نقشه های مجموع بارش سالانه و میانگین دمای سالانه شد. با توجه به نقشه های بدستآمده، نقشه های پهنه بندی قلمروهای مورفوژنتیک و هوازدگی سطح استان به دست آمد. طبق نتایج به دست آمده حدود ۷۳ درصد از مساحت استان کرمانشاه دارای اقلیم نیمه خشک و ۲۶ درصد از مساحت آن دارای اقلیم ساوان می باشد. پهنه نیمه خشک شامل دامنه ها و دشت های واقع در استان و پهنه ساوان بیشتر شامل مناطق مرتفع استان می باشد. در سطح استان سه نوع هوازدگی شیمیایی متوسط (با ۵۰ درصد از مساحت استان)، هوازدگی خیلی ملایم (با ۴۷ درصد از مساحت) و هوازدگی مکانیکی ملایم (با ۲ درصد از مساحت) رخ می دهد. در کل میتوان نتیجه گرفت که دشت ها و مناطق با ارتفاع متوسط استان کرمانشاه دارای اقلیم نیمه خشک و هوازدگی شیمیایی متوسط میباشد و مناطق مرتفع دارای اقلیم ساوان با هوازدگی خیلی ملایم و در راس ارتفاعات با هوازدگی مکانیکی ملایم می باشد

کلیدواژه ها:

پلتیر ، مناطق مورفوژنتیک ، قلمروهای هوازدگی ، استان کرمانشاه