گرایش به فرزند آوری و ارتباط آن با سلامت معنوی در شرق ایران

میزان باروری در ایران به پایین تر از حد جایگزین رسیده است. میزان باروری ارتباط مستقیم با گرایشبه فرزندآوری دارد. بررسی عواملی که در گرایش به فرزندآوری تاثیر دارند می تواند راه گشایی جهتانجام مداخلات افزایش فرزندآوری باشد. از جمله عواملی که بنظر می رسد بر گرایش به فرزندآوری تاثیردارد، سلامت معنوی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزا ن گرایش به فرزندآوری و ارتباط آن باسلامت معنوی در در زنان مراجع ه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهرستان تربت حیدریه در سال۱۳۹۷ می باشد . در مطالعه ای مقطعی ۲۶۹ نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامتشهرستان تربت حیدریه در سال ۱۳۹۷ به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها سهپرسشنامه بود که شامل اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه گرایش به فرزند آوری و پرسشنامه سلامتمعنوی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز آماری توصیفی و ضریب همبستگیپیرسون و رگرسیون خطی در نرم افزار آماری spss۲۳.۰ انجام گردید . در پژوهش حاضر میانگین سنیزنان مورد مطالعه ۸ / ۵ ± ۹ / ۲۸ سال بود. میانگین نمره گرایش به فرزندآوری ۹ / ۶ ± ۰۹ / ۴۶ بود. در اینمطالعه بین گرایش به فرزندآوری و سلامت معنوی، رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت. در مطالعهحاضر گرایش به فرزندآوری با سلامت معنوی ارتباط معنی داری داشت. در جهت افزایش گرایش بهفرزندآوری در زنان، باید بعد سلامت معنوی زنان را تقویت کنیم و مداخلاتی در جهت افزایش این بعد ا زسلامت را در زنان طراحی نماییم.

کلیدواژه ها:

گرایش به فرزندآوری ، سلامت معنوی ، سواد سلامت