مطالعه پتانسیل واکنش زایی قلیایی سیلیسی سنگدانه های تعدادی از معادن شن و ماسه مورد استفاده در بتن در غرب ایران

سنگدانه ها به عنوان یکی از اجزاء اصلی بتن، تاثیر بسزایی بر مقاومت و دوام بتن خواهند داشت. یکی از مشکلات مهم سنگدانه های برخی نقاط کشور، احتمال واکنش زایی قلیایی سیلیسی بین سیلیس سنگدانه ها و قلیایی های موجود سیمان در آب حفره ای بتن در طول زمان است. به دلیل استفاده این سنگدانه ها در ساخت و سازهای مختلف به ویژه سازه های هیدرولیکی، ارزیابی دقیق این مصالح از نظر واکنش زایی با قلیایی های سیمان از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. در پژوهش حاضر ، به مطالعه و ارزیابی پتانسیل سنگدانه های تعدادی از معادن استان زنجان، کرمانشاه و کردستان پرداخته شده است. در این مطالعه جهت ارزیابی پتانسیل واکنش زایی مصالح از آزمون های پتروگرافی بر روی سنگدانه مطابق استاندارد ASTM C۲۹۵، آزمون تسریع شده منشور ملات طبق استاندارد ASTM C۱۲۶۰ و آزمون تعیین تغییر طول منشور بتنی طبق استاندارد ASTM C۱۲۹۳ استفاده شد. بر اساس نتایج ، مشاهده گردید که پتانسیل واکنش زایی در برخی از معادن سطح هر سه استان وجود دارد و می بایست جهت استفاده از این سنگدانه ها در سازه های بتنی در تماس با رطوبت از اقدامات پیشگیرانه همچون استفاده از سیمان های کم قلیا یا پوزولان با مقدار مشخص و بهینه استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

دوام بتن ، سنگدانه ، سازه بتنی ، سازه هیدرولیکی ، واکنش قلیایی سیلیسی