ارزیابی عوامل موثر بر مطلوبیت محورهای پیاده شهری (مطالعه موردی: جاده سلامت شهر قزوین)

امروزه گسترش شهرها، افزایش جمعیت و تمایل به زندگی ماشینی موجب عدم توجه به طبیعت، نادیده گرفتن نیازهای انسان و بروز ناهنجاری های اجتماعی شده است. از اینرو با ارتقای کیفی محورهای پیاده در بستر طبیعت مانند جاده سلامت قزوین می توان به بخشی از این نیازها پاسخ داد. بنابراین با توجه به مطالعات و تحقیقات اندک در این محدوده، پژوهش حاضر به دنبال ارزیابی محور پیاده سلامت قزوین که حدفاصل شهر و طبیعت قراردارد، می باشد. در راستای تحقق این هدف، از روش های کیفی و کمی استفاده شده است به طوری که با استفاده از روش های کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه با متخصصین، عوامل موثر بر مطلوبیت محورهای پیاده مشخص گردید و سپس براساس توزیع پرسشنامه میان کاربران فضا و کاربری های سیار و مستقر در مسیر جاده سلامت پاسخ ها گردآوری و تجزیه و تحلیل به روش آزمون دو جمله ای در نرم افزار SPSS صورت پذیرفت. نتایج حاصل بیانگر آن است که در عامل کالبدی معیارهای پیوستگی و عرض محور هر یک با ۴۱ درصد، در عامل زیست محیطی معیار نظافت و پاکیزگی با ۴۱ درصد، در عامل آسایش و راحتی معیار عدم آلودگی صوتی و وضعیت کفپوش هریک با ۴۶ درصد، در عامل کاربری و فعالیت نیز معیار قابلیت استفاده های متفاوت از مسیر با ۵۳ درصد، بیشترین رضایتمندی شهروندان را در پی داشته اند و در مقابل محوطه آرایی در عامل کالبدی با ۲۵ درصد، معیار حفاظت از پیاده ها در مقابل تغییرات جوی در عامل زیست محیطی با ۱۷ درصد، معیار تسهیلات در عامل آسایش و راحتی با ۲۳ درصد و معیار تنوع عملکردی در عامل کاربری و فعالیت با ۲۵ درصد، از کمترین رضایت برخوردار بوده اند. در پایان لازم به ذکر است که نتایج تحقیق و همچنین پیشنهاداتی که براساس آن ها تعیین گردیده اند، می توانند مورد توجه تمامی سازمان های اجرایی قرار گیرند و در نهایت منجر به ارتقای کیفی جاده سلامت قزوین و نمونه های مشابه آن در کشور گردند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی مطلوبیت ، محورهای پیاده شهری ، جاده سلامت قزوین ، آزمون دو جمله ای