تحلیل فقهی استیذان زوجه برای خروج از منزل در پرتو مقاصد شریعت

وجوب تمکین زن از شوهر در امور جنسی و امور غیرجنسی و اموری که در راستای مصلحت خانواده است. مورد اتفاق فقهای امامیه هست. لزوم استیذان زوجه برای خروج از منزل نیز بر اساس ادله، تصریحا و تلویحا جزء تمکین زوجه و حقوق زوج و از مصادیق آن محسوب شده است. اما در حد وحدود این اذن، میان فقها بحث و اختلاف نظر وجود دارد. برخی این اذن را مطلق و برخی آن را مقید به عدم تنافی با حق استمتاع زوج بیان کرده اند. در این مقاله سعی شده است که با استفاده از علم مقاصد و اهداف و مقاصد شارع مبنای جدیدی در مقابل دو مبنای متداول بیان شود. و آن اینکه بر اساس اهداف و اغراض قطعی شارع که مستند آن ادله ی نقلی خصوصا کتاب الله بوده، این لزوم استیذان زوجه از زوج مقید است به عدم تنافی با اغراض و مقاصد شارع که در جهت حفظ نظم، آرامش خانواده، حفظ عفت وکرامت زن، قوامیت مرد، تحکیم خانواده و تقویت مذهب هست. و الا نقض غرض برای مولای حکیم محسوب می گردد.

کلیدواژه ها:

مقاصد شریعت. اهداف نکاح. تمکین ، استیذان زوجه