الزامات حقوق بشری و عدالت بین المللی در ورزش

حقوق بشر همواره در تمام زمینه ها از جمله ورزش از جایگاه بالایی برخوردار بوده است. اما اینکه در واقعیت جایگاه حقوق بشر در ورزش کجاست و مصادیق حقوق بشری در ورزش کدامند و همچنین ارتباط اینها با عدالت بین المللی که میتوان گفت اصولی هستند که از عرف بین الملل نشات گرفته اند و به طور معقولانهای می توانند مورد توافق همه دولتها قرار گیرند و بعنوان یک مبنای مشترک وعادلانه در جامعه بین المللی مطرح میشوند و بررسی رعایت شدن این اصول درورزش از اهداف مهم این مقاله است. اگر به اخبار و اتفاقات ورزشی توجه نماییم، متوجه میشویم که در ورزش نیز شاهدنقض حقوق بشر هستیم، هم از طرف دولتها و حاکمیتها و هم از طرف افراد و ارگانهایی که به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم با ورزش در ارتباط هستند. حقوق بشر در ورزش جایگاه مطلوبی ندارد، ورزش یک فعالیتی است که مردم به صورت ارادی در آن فعالیت میکنند، بنابراین نقض حقوق بشر در ورزش یک فاجعه تلقی میشود که یکی از دلایل این نقض میتواند نگاه تجاری به ورزش باشد. حقوق بشر و عدالت بین المللی مکمل یکدیگر هستند، بطوریکه اگر حقوق بشر نقض شود، عدالت بین المللی نیز وجود نخواهد داشت. در تمام زمینه ها از جمله ورزش این بحث قابل استناد است چرا که ورزش نقش مهمی در ارتقای حقوق بشر و همچنین ایجاد عدالت بین المللی دارد و میتواند جوامع را در برابرشکافهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی متحد کند و ارزشهای مشترک تنوع، انصاف و احترام را تقویت کند.

کلیدواژه ها:

اعلامیه جهانی حقوق بشر ، حقوق بشر ، عدالت بین المللی ، ورزش.