مقایسه توانایی ادراک بینایی- فضایی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) و افراد بهنجار در شهر تبریز

سابقه و اهداف: نقص شناختی در بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) به صورت مکرر و ناتوان کننده است. تغییر در سرعتپردازش اطلاعات مهمترین عارضه شناختی در این بیماری می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی ادراک بینایی – فضایی دربیماران و افراد سالم می باشد.روش بررسی: این مطالعه به صورت مطالعه مقطعی، به روش توصیفی- مقایسه ای بر روی دو گروه مبتلا و بهنجار (گروه شاهد)،در شهر تبریز و در بازه زمانی اردیبهشت تا دی ماه سال ۹۷ انجام شد. بعد از شرکت ۳۸۰ نمونه در مطالعه و غربالگری آنها، درانتها ۲۴۶ مورد از نمونه های سالم در مطالعه ماندند. از این تعداد ۱۲۳ نفر در گروه نمونه های بیمار و ۱۲۳ نفر در گروه نمونه هایسالم جای گرفتند. ارزیابی جهت یابی خط (JLO) بر روی نمونه ها انجام گرفت و داده های حاصل با دیگر پارامترهای جمعیتی وتفاوت گروه بهنجار و بیمار مقایسه شد.یافته ها: میانگین نمونه های مورد مطالعه به ترتیب برای نمونه های سالم و مبتلا به صورت ۰/۴۵±۲۴/۳۱ و ۰/۲۶±۲۳/۶۷ بود، کهتفاوت آشکاری میان آنها مشاهده نشد. ۷۳/۵۶ درصد از نمونههای مبتلا و ۷۹/۹۶درصد از افراد سالم متاهل بودند. نسبت جنسیت نمونه های سالم تقریبا برابر بود (۴۹/۴۷% مذکر و ۵۱/۵۳% مونت) و در نمونه های بیمار جنسیت مونث دارای فراوانی بیشتری بود(۵۶/۷۴% مونث و ۴۳/۲۶% مذکر).بحث: بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از عملکرد شناختی ضعیفتری نسبت به افراد بهنجار برخوردار می باشند؛ در نتیجهتوانبخشی این دسته از بیماران با استفاده از آموزش و دیگر اقدامات لازم میتواند به درک بینایی-فضایی بهتر آنها منجر شود.

کلیدواژه ها:

عملکرد شناختی ، مولتیپل اسکلروزیس ، ادراک بینایی- فضایی ، ارزیابی جهتگیری خط ، نمره ی Z