بررسی تاثیر اپلیکیشن های سلامت همراه بر مدیریت اضطراب اجتماعی : یک مرور نظام مند
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 381
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
THPC04_004
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: اختلال اضطراب اجتماعی نوعی اضطراب است که با ترس و اضطراب شدید در موقعیت های اجتماعیشناخته می شود و بخشی از فعالیت های روزمره شخص را مختل می کند. چنانچه اضطراب ، مدیریت شود ومهارت های مقابله ای موثر فراهم گردد، فرد قادر خواهد بود تا با نیازها و چالش های زندگی خود به شیوه بهتریکنار آید. تکنولوژی های سلامت همراه میتوانند به عنوان ابزارهایی ارزشمند در مدیریت مراقبت سلامت عملکرده و با استفاده از اپلیکیشن های تلفن همراه می توان مراقبت سلامت را متحول کرد. هدف این مطالعه بررسیتاثیر اپلیکیشن های سلامت همراه بر مدیریت اضطراب اجتماعی بود.روش کار: با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی معتبر نظیر PubMed و Scopus و همچنین موتور جستجویGoogle scholar ، مقالات مرتبط انگلیسی زبان (از ژانویه سال ۱۹۹۰ تا آگوست ۲۰۲۱) بر اساسکلیدواژه های سلامت همراه، اپلیکیشن تلفن همراه، سلامت روان همراه، اضطراب اجتماعی و مدیریت اضطرابدر عنوان و چکیده جستجو شد. معیار ورود شامل همه مطالعات منتشر شده به زبان انگلیسی که به بررسیتاثیر اپلیکیشن های سلامت همراه بر مدیریت اضطراب اجتماعی پرداختند، بود. مطالعات مروری از مطالعهحذف شدند.یافته ها: از مجموع ۳۶۰۷ مطالعه، پس از ارزیابی، ۶ مقاله واجد شرایط انتخاب شد. در راستای هدف اصلیاین مطالعه، هر ۶ مطالعه (۱۰۰%)، اپلیکیشن های تلفن همراه را در بهبود مدیریت اضطراب اجتماعی موثرمی دانستند. این ۶ مطالعه بین سال های ۲۰۱۶ الی ۲۰۱۹ منتشر شده است.نتیجه گیری: اپلیکیشن های تلفن همراه میتوانند در کاهش علائم اضطراب به طور کلی و علائم اضطراباجتماعی به طور خاص موثر باشند. همچنین این اپلیکیشن ها می توانند به عنوان مکمل مشاوره حضوری مورداستفاده قرار گیرند و باعث افزایش تعامل بین بیمار و درمانگر شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مطهره حمزئی
دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان، مشهد، ایران
عاطفه خشک انگین
دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان، مشهد، ایران
محمدرضا مظاهری حبیبی
دکتری تخصصی انفورماتیک پزشکی، استادیار گروه فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان، مشهد، ایران