مقایسه ی گرایش به اعتیاد، احساس تنهایی و تاب آوری در نوجوانان با والدین مطلقه و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی گرایش به اعتیاد، احساس تنهایی و تاب آوری در نوجوانان دارای والدین مطلقه و عادی بود. روش پژوهش علی- مقایسه ای و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دختر و پسر دارای والدین مطلقه و عادی شهر سراوان بود. در مجموع، نمونه ای شامل ۷۸ دانش آموز که ۳۸ نفر دارای والد مطلقه و ۴۰ نفر دارای والد غیرمطلقه بودند، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دو گروه مورد همتاسازی قرار گرفتند. ابزار سنجش، پرسشنامه گرایش به اعتیاد وید و بوچر، پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون بود و داده ها از طریق تحلیل واریانس چند متغیره و تی دو نمونه مستقل تحلیل گردید. نتایج نشان داد که نوجوانان دارای والدین مطلقه، در تمامی مولفه های گرایش به اعتیاد (آمادگی فعال و آمادگی منفعل) نمره بالاتری کسب کردند. همچنین میانگین احساس تنهایی در نوجوانان با والدین مطلقه بالاتر گزارش شد p<۰/۰۱ در مولفه های تاب آوری (پذیرش مثبت تغییرات و کنترل نمره نوجوانان با والدین مطلقه پایین ر گزارش شد p<۰/۰۵. به نظر می رسد طلاق والدین با به هم ریختن سامان خانواده می تواند در مشکلات رفتاری مانند گرایش به اعتیاد و مشکلات عاطفی مانند احساس تنهایی فرزندان نقش داشته باشد و بر تاب آوری آنها تاثیرات منفی بگذارد

کلیدواژه ها:

گرایش به اعتیاد ، احساس تنهایی ، تاب آوری ، والدین مطلقه و عادی ، نوجوانان