تفاوت مبانی حقوق بشر غربی و اسلامی و آزادی بیان: حق بر پوشش

اصولا هر مکتب و نظام فکری بر پایه شالوده های بنیادینی چون نوع نگاه به انسان، هستی، فرجام انسان ها، امکان و شیوه حصول به شناخت قرار دارد. به طور مشخص پوشش نیز بعد بیرونی فرد مومن را بازنمایی می کند که در سطوح و لایه های عمیق تر، بر بنیان های فکری و فرهنگی فرد مبتنی است. در این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی برخی بنیان های فکری حقوق بشر غربی که بر اساس آن پوشش را نافی آزادی بیان زن تلقی می کنند بررسی می شود. غرب فرهنگی پوشش زن را نوعی تبعیض ناشی از تسلط مردان بر حوزه عمومی و خصوصی جامعه می دانند و بر اساس رویکردهایی مانند فردگرایی، خرد بسندگی و ... قرار دارد که این مقاله به نقد آنها پرداخته و ضمن بررسی برخی اسناد بین المللی حقوق بشر، مسئله پوشش از منظر حقوق بشر غربی را مورد نقد و ارزیابی قرار می دهد. همچنین در پاسخ به این سوال اصلی که رویکرد غرب به پوشش بر چه بنیان هایی استوار است این فرضیه مطرح می شود که نگاه غرب به حقوق بشر به طور عام و پوشش به طور خاص امروزه بر باورهایی استوارشده که دین جدا یا سکولار بوده و ریشه در اومانیسم، فردگرایی ، خرد بسندگی و مدرنیته دارد و اصولا آنچه تحت عنوان حقوق بشر مدرن و اسناد مربوط به آن یاد می شود بیشتر معطوف به تحولات تاریخی غرب و متاثر از خواست و اراده قدرت ها بوده تا توافقی بین المللی و ملاک و معیاری بیرونی و جهان شمول برای ارزیابی سایر فرهنگ ها و مذاهب

کلیدواژه ها:

حقوق بشر اسلامی ، حقوق بشر غربی ، آزادی بیان ، سکولاریسم ، اومانیسم