واکاوی جایگاه اصول پدافند غیرعامل در طرح های بازآفرینی شهری فضا های پیراکلانشهری مورد: شهر قرچک

رشد و توسعه فیزیکی کلانشهر تهران در طول چند دهه گذشته، ضرورت توجه به اصول پدافند غیرعامل را در چارچوب­ برنامه­ریزی­های توسعه در مناطق پیرامونی را دو چندان کرده است و این توجه به مبحث پدافند غیرعامل بر سیاست و عملکرد طرح­های شهری بخصوص بازآفرینی بافت فرسوده تاثیر شایانی گذاشت. در این راستا هدف پژوهش حاضر واکاوی جایگاه طرح­های بازآفرینی شهری در فضاهای پیراکلانشهری مبتنی بر اصول پدافند غیر عامل (مطالعه موردی: شهر قرچک)، است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، پیمایشی است. داده­های مورد نیاز تحقیق به روش اسنادی- میدانی (پرسشنامه و مشاهده) گردآوری شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ساکنان محلات بافت فرسوده قرچک (داودآباد، فردیس، محمدآباد، مافی­آباد و ولی­آباد)، (۸۴۸۵۵ نفر)، می­باشد، که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۳ نفر تعیین شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج نشان داد، جایگاه موفق بودن طرح­های بازآفرینی در راستای دستیابی به اصول پدافند غیرعامل به ترتیب در اصول­های (مقاوم­سازی و استحکامات و ایمن­سازی سازه­های حیاتی، مکان­یابی بهینه استقرار عملکرد­ها در فضا، آموزش و آگاهی و مهارت آموزی، مدیریت بحران دفاعی در عرصه­ها و حوزه­ها، تعیین مقیاس بهینه استقرار جمعیت و فعالیت در فضا، پراکندگی در توزیع عملکرد­ها متناسب با تهدیدات و جغرافیای شهر قرچک، انتخاب عرصه­های ایمن در جغرافیای شهر قرچک، انتخاب مقیاس بهینه از پراکندگی و توجیه اقتصادی پروژه­ها، کوچک­سازی، ارزان­سازی و ابتکار در پدافند غیرعامل) است.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، فضاهای پیراکلانشهری ، پدافند غیر عامل ، قرچک