یکپارچه سازی داده و فناوری های مختلف در جهت ایجاد شهرهای هوشمند

گسترش سریع شهرها بیشتر کشورهای جهان را با مشکلات متعددی مواجه ساخته است. به طوری که نه تنها سیاست های شهرسازی، مسایل اقتصادی- اجتماعی و زیست محیطی بسیاری از مناطق شهری تحت تاثیر این پدیده قرار گرفته است. هر چند افزایش جمعیت دلیل اولیه گسترش سریع شهرها محسوب می شود، ولی پراکندگی نامعقول آن اثرات نامطلوبی بر محیط طبیعی و فرهنگی جوامع می گذارد. توجه به فرم فضایی پایدار به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری حاکی از اهمیت این موضوع در تقویت جنبه های اجتماعی و کالبدی شهر دارد لذا باید به بهبود زیست پذیری اجتماعات شهری و جلب مشارکت فراگیر شهروندان در امور محلی و پایندگی و تقویت اقتصاد شهری و پاسخگویی به نیازهای اساسی محلی، برنامه ریزی برای کاهش فقر و بیکاری و توزیع عادلانه ثروت توجه ویژه داشت و با ایجاد فرصت های شغلی برابر و اصلاح نظام اداری در مدیریت شهری تمرکززدایی کرد. هدف این مقاله یکپارچه سازی داده و فناوری های مختلف در جهت ایجاد شهرهای هوشمند می باشد. نتایج نشان می دهد میزان پایداری یک شهر با شکل، اندازه، تراکم و کاربری های آن مرتبط است. و چنانچه خواستار هرگونه پیشرفتی در پایداری شهری باشیم لازم است میان شکل شهر و برخی عناصر آن در تمام مقیاس های جغرافیایی ارتباط برقرار گردد. در این تحقیق دو تئوری رشد هوشمند و اسپرال شهری مورد بررسی و بحث قرار گرفت. از مقایسه شاخص های رشد هوشمند و اسپرال شهری با توسعه پایدار مشخص شد که اصول رشد هوشمند در مقایسه با پراکندگی شهری در جهت دستیابی به شهر پایدار منطقی تر می باشد. رشد روز افزون جمعیت و افزایش شهرنشینی، باعث ایجاد پدیده ای به نام پراکنده رویی شهری در عمده شهرهای جهان گردیده است این امر پیامدهای اقتصادی و زیست محیطی فراوانی را به شهرها تحمیل نموده است بنابراین در جهت مقابله با این پدیده، سیاست رشد هوشمند شهری بکار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

یکپارچه سازی ، فناوری اطلاعات ، شهرهای هوشمند