آینده پژوهی تربیت زیست محیطی در نظام آموزشی دوره ابتدایی ایران در افق ۱۴۰۴

مقدمه: با توجه به اهمیت ابعاد اجتماعی تهدیدات زیست محیطیه، پژوهش حاضر با هدف تدوین ملاک ها و نشانگرهای ضروری تربیت زیست محیطی در نظام آموزشی دوره ابتدایی ایران در افق­۱۴۰۴و اولویت بندی آن انجام شد روش پژوهش: این مطالعه جهت تدوین، ملاک ها و نشانگر ها از روش کیفی و از روش کمی جهت اولویت بندی ملاک و نشانگرها استفاده کرد. جامعه آماری در بخش تحلیل اسنادی شامل محتواهای حوزه زیست محیطی، تربیت زیستی، ابلاغیه مقام معظم رهبری در خصوص سیاست های کلی محیط زیست کشور، اصل ۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، سند چشم انداز ۲۰ ساله جمهوری اسلامی ایران ۱۴۰۴، سند ملی تحول بنیادین آموزش و پرورش (اهداف و راهبردهای کلان)، سند ملی برنامه درسی که بر اساس قاعده اشباع نظری انتخاب گردیدند و کلیه اساتید و متخصصین حوزه تعلیم و تربیت و متخصصین حوزه محیط زیست که با استفاده از قاعده اشباع نمونه تعداد ۶۰ نفر به شیوه نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند و روش تحلیل در مطالعه اسناد، روش تحلیل محتوا و در مصاحبه با اساتید و متخصصان، بوسیله ی روش تحلیل تم انجام پذیرفت. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده؛ فلسفه زیر بنایی  تربیت زیستی در آموزش و پرورش ایران در قالب ۹ محور ،اهداف کلان تربیت زیستی در قالب ۱۴ هدف کلان ، ملاک ها و نشانگرهای ضروری تربیت زیستی در حوزه های دانشی(۲۱ ملاک)، درک و فهم(۵ ملاک)، مسئولیت های فردی و مدنی ( ۵ ملاک) و پرسشگری، تجزیه - تحلیل و تفسیر ( ۷ ملاک)در دوره ابتدایی تدوین و اولویت بندی گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که متخصصین در حوزه تعلیم و تربیت و محیط زیست بیشترین تاکید را ابتدا در ملاک ها و نشانگرهای دانشی، در مرتبه دوم ، ملاک های پرسشگری و تجزیه و تحلیل و در مرحله سوم و چهارم ملاک ها و نشانگرهای حوزه درک و مسئولیت های فردی در حوزه ی محیط زیست داشتند.