بهینه یابی طول جویچه و دبی جریان در آبیاری جویچه ای

آبیاری جویچه ای رایج ترین روش آبیاری است که بهینه کردن پارامترهای طراحی و مدیریتی آن برای دستیابی به راندمان بالا، اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق با استفاده از مفهوم شبیه سازی- بهینه یابی، روش جدیدی برای تعیین طول و دبی بهینه جویچه تحت سه روش جریان پیوسته، کاهشی و موجی ارایه شد و با داده های صحرایی در خاک لوم رسی بررسی شد. برای بررسی اثر بافت خاک بر نتایج بهینه یابی، مراحل بهینه یابی در بافت های خاک لوم شنی و رسی تکرار شد. در بافت خاک لوم رسی برای روش کاهش جریان طول بهینه جویچه بیشتر از دو روش دیگر بود. روش موجی نسبت به دو روش دیگر دبی جریان ورودی بیشتر و طول جویچه کوتاه تر برای دستیابی به حداکثر راندمان نیاز داشت. همچنین بررسی روند تغییرات طول بهینه و راندمان آبیاری، نسبت به دبی نشان داد که در روش پیوسته، با افزایش دبی جریان، راندمان آبیاری کاهش می یابد. با توجه به نتایج بررسی اثر نوع تابع هدف بر مقادیر بهینه طول جویچه، تابع هدف شامل راندمان کاربرد و یکنواختی توزیع و یا رواناب و نفوذعمقی توصیه می شوند.

کلیدواژه ها:

راندمان ، موجی ، آبیاری جویچه ای ، کاهشی ، طول بهینه جویچه ، پیوسته