مطالعه رابطه بین رهبری معنوی و انگیزش شغلی کارکنان دانشگاه ایلام

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری معنوی و انگیزش شغلی کارکنان دانشگاه ایلام انجام شده است. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان دانشگاه ایلام به تعداد ۴۲۰ تشکیل می دهد که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه مورد نظر ۲۰۰ نفر در نظر گرفته شد. برای انتخاب نمونه های مورد نظر از روش تصادفی ساده استفاده شد. جهت سنجش رهبری معنوی، از پرسشنامه رهبری معنوی فرای و همکاران(۲۰۰۵) و برای سنجش انگیزش شغلی، از پرسشنامه انگیزش شغلی نئو و باچبر(۱۹۹۷) استفاده شد. در تعیین روایی و پایایی نیز پرسشنامه طراحی شده در اختیار چند نفر از اساتید دانشگاه ایلام قرار گرفت و پس از اصلاحات لازم و تغییر برخی سوالات، روایی پرسشنامه مورد تایید واقع شد. برای تعیین پایایی، تعداد ۳۰ پرسشنامه توسط کارکنان دانشگاه ایلام تکمیل و ضریب کرونباخ آلفا محاسبه شد(۸۳/۰ =a). به منظور تجزیه و تحلیل داده های از نرم افزار آماری اس.پی.اس.اس- ۱۶ و به طور خاص از آزمونهای ضرایب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین چشم انداز سازمانی، عشق به نوعدوستی، ایمان به کار، معناداری در کار و ایمان دینی، با انگیزش کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که رهبری معنوی، عاملی مهم در ایجاد و افزایش انگیزش شغلی کارکنان محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

انگیزش شغلی ، رهبری ، رهبری معنوی ، دانشگاه ایلام