ساخت و ارزیابی غشاء میکروفیلتراسیون پلی فنیل سولفون به روش جدایش فازی با القای بخار غیرحلال

در این پژوهش به بررسی ساخت غشای پلیمری آبدوست و میکرو متخلخل پلی فنیل سولفون با روش جدایش فازی با القای بخار غیرحلال به منظور افزایش شار آب خالص پرداخته شده است. در این راستا اثر پارامتر غلظت پلیمر ۱۰( تا ۲۰ درصد وزنی( در محلول پلیمری حاوی پلیمر PPSU، افزودنی پلی وینیل پیرولیدون و حالل NMP بررسی شده است. به منظور تعیین مشخصات غشا و بررسی عملکرد آن از آزمونهایی نظیر میکروسکوپ الکترونی روبشی، توزیع اندازه حفرات و تخلخل و شار آب خالص استفاده شده است. نتایج نشان دهنده این است که با افزایش غلظت پلیمر از ۱۲ به ۲۰ درصد وزنی، متوسط اندازه حفرات از ۰/۵۸ به ۰/۲۲ میکرومتر کاهش یافته است. با افزایش غلظت پلیمر از ۱۲ به ۲۰ درصد وزنی، شار آب خالص از ۱۰۲۹ به ۶۵ لیتر بر متر مربع بر ساعت کاهش یافته است. نتایج نشان دهنده این است که اثر اندازه حفرات روی شار آب خالص نسبت به تخلخل بیشتر است.

کلیدواژه ها:

غشای متخلخل ، پلی فنیل سولفون ، جدایش فازی با القای بخار غیرحلال ، پلی ونیل پیرولیدون ، شار آب خالص.