بررسی واکنش تخریب ساختاری پلی وینیل پیرولیدون با ازن در محلول آبی

پلیمرهامعمولا برای بهبود عملکرد و پایداری کلوئیدی به روی نانوذرات مهندسی پوشش داده میشوند که در محیطهای آبی میتواند پایداری آنها را افزایش و به همان مقدار اثرات نامطلوب بر محیط زیست و سلامتی موجودات زنده را به همراه داشته باشند. در این تحقیق نانوذرات نقره با پوشش پلی وینیل پیرولیدون با قطر ۲۹ نانومتر، اندازه تجمع ۶۴/۷۶ نانومتر و بار سطحی -۶/۶۲ میلی ولت سنتز و اکسیداسیون پلی وینیل پیرولیدون به وسیله گاز ازن مورد بررسی قرار گرفت. ازن محلول منجر به تولید رادیکال آزاد هیدروکسیل و تخریب ساختار پلیمری و کوتاه نمودن طول زنجیره اصلی آن و نیز باعث تشکیل اسید کربوکسیلیک، اسید فرمیک ، اسید استیک و یونهای NH۴+ درفاز آبی و گازهای اکسیژن، دی اکسیدکربن و آمونیاک شد. در اثر تخریب ساختار پلی وینیل پیرولیدون و اکسیداسیون سطح نقره فلزی میزان پایداری نانوذرات نقره کاهش، اندازه تجمع آنها به ۴۶۸/۴ نانومتر افزایش و بار سطحی ذرات به -۳۷ میلیولت رسید.

کلیدواژه ها:

ازن ، پلی وینیل پیرولیدون ، مکانیسم واکنش ، نانوذرات پوششدار