بررسی رابطه حاشیه نشینی و فرهنگ زیست محیطی

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه حاشیه نشینی و فرهنگ زیست محیط می باشد. جامعه آماری پژوهش شهروندان شهر تهران بوده اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزارspss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که رابطه همبستگی بین دو متغیر حاشیه نشینی و فرهنگ زیست محیطی با ضریب ۰/۸۵۰ و sig=۰.۰۰۱ تایید شده و با سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد قبول است. به دلیل این که سطح معناداری در ضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر حاشیه نشینی و فرهنگ زیست محیطی وجود دارد و در نتیجه فرض H۰ رد شده و فرض H۱ مورد تایید است.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، فرهنگ زیست محیطی ، شهرندان