بررسی مهارت قصه گویی و کارکردهای روانشناختی آن

قصه، جان مایه تخیل فعال است. در روان شناسی قصه این مطلب روشن است که قصه در خود آگاه وناخودآگاه انسان تاثیر عمیقی می گذارد. به همین دلیل به شخصیت های متنفذه نویسندگان موفق و سخنرانانزبده، در تنظیم برنامه های نمایشی، نطق، خطابه و نمایشنامه از قصه استفاده می کنند.از کودکی، ما دنیا را با قصه گویی پدران و مادران و آشنایان خود آغاز می کنیم و با آن انس و الفت خاصداریم. « قصه » مجموعه ای از حواس ما را به کار می گیرد. اما در قصه درمانی، یک روان درمانگر آگاه هوشمند و خلاق به دلیل آشنایی با ساختار قصه با دقت علمی بیشتری موضوع را پیگیری می کند و قصه ای مناسب براینقل برمی گزیند و بیماران نیازمند آرامش را مداوا می نماید.

کلیدواژه ها:

مهارت ، قصه گویی ، کارکرد ، روانشناختی