اثر الگوهای کشت مخلوط سیاهدانه و شنبلیله بر مدیریت پایدار علف های هرز

این آزمایش جهت بررسی تاثیر الگوهای کشت خالص و مخلوط سیاهدانه Nigella sativa L و شنبلیله Trigonella foenum-graecum L بر زیست توده علف های هرز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سری های جایگزینی ۵۰ %سیاهدانه + ۵۰ % شنبلیله، ۲۵ % سیاهدانه + ۷۵ % شنبلیله، ۷۵ % سیاهدانه + ۲۵ % شنبلیله، و سری های افزایشی ۱۰۰ %سیاهدانه +۱۲/۵ شنبلیله، ۱۰۰ % سیاهدانه + ۲۵ % شنبلیله، ۱۰۰ % سیاهدانه ۳۷/۵% شنبلیله، ۱۰۰% سیاهدانه + ۵۰% شنبلیله و کشت خالص آنها بود. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد اثر الگوهای کشت بر تعداد، وزنتر و وزن خشک علف های هرز در سطح یک درصد معنی دار بود، به طوری که بیشترین و کمترین مقادیر آنها به ترتیب مربوط به تیمار خالص سیاهدانه و تیمار افزایشی ۱۰۰ % سیاهدانه + ۵۰ % شنبلیله بود. الگوهای افزایشی در مقایسه با الگوهای جایگزینی تاثیر بیشتری در کنترل علف های هرز داشتند. بنابراین به نظر می رسد انتخاب الگوی افزایشی ۱۰۰ % سیاهدانه + ۵۰ % شنبلیله می تواند در مدیریت پایدار علف های هرز موثر باشد.

کلیدواژه ها:

سیاهدانه ، کشت مخلوط ، گیاهان دارویی ، بقولات