مروری بر تاثیر گشنیز در تغذیه مرغ گوشتی

در طول بیست سال گذشته، استفاده از افزودنی های گیاهی در تغذیه حیوانات بدلیل قدرت آنها در جایگزینی آنتی بیوتیک ها مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی اطلاعات موجود بر روی تاثیر گشنیز در مرغ گوشتی می باشد. گشنیز از خانواده چتریان می باشد و در حال حاضر به فرم های عصاره، پودر و روغن های ضروری استفاده می شود. گشنیز سبب افزایش خوراک مصرفی، اشتها و بهبود عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در طیور می شود. بعلاوه اثرات ضدقارچی گشنیز در محیط آزمایشگاهی، اثرات این گیاه علیه باکتری های پاتوژن در بدن طیور کاملا ثابت شده است. نکته بسیار مهم در مورد گشنیز این است که این گیاه اثرات قوی علیه باکتری های بیماریزا مثل اشرشیاکلی و کلستریدیوم پرفرنژنس دارد در حالی که بر جمعیت باکتری های مفید مثل لاکتوباسیل ها و بیفیدوباکترها تاثیری ندارد. بعلاوه برخی مطالعات ثابت کرده اند که اضافه کردن گشنیز به جیره طیور سبب بهبود پاسخ های ایمنی می شود. این گیاه دارای اثرات آنتی اکسیدانی، کاهش دهنده چربی خون و کاهش دهندهگلوکز و کلسترول خون می باشد.

کلیدواژه ها:

گشنیز ، مورفولوژی روده ، سیستم ایمنی ، قابلیت هضم مواد مغذی