بررسی ادبیات موضوعی روانشناسی محیطی دررابطه با تاثیر معماری مجتمعهای مسکونی بر روابط انسان و رضایتمندی انسان از محیط مسکونی

در طراحی خانه های مسکونی لازم است از علم روانشناسی محیطی بهره گرفت. لحاظ نمودن این امر نه تنها در طراحی کالبدی کمک خواهد کرد بلکه از لحاظ مفهومی و عملکردی نیز راهگشای طراحیها خواهد بود. امروزه در طراحی فرمها بیش از این که طرحها بر پایه احساس و نگرش طراحان به نیازهای ویژه ساکنین باشد بردانش و آگاهی آنان و پیش فرضهایشان استوار است. در طراحی بناهای مسکونی امروزی هدف اصلی و عمده تامین سرپناه مدنظر است و در این میان به تنها چیزی که توجه نمیشود، ادراک و در کل نیازهای جسمی، روحی و روانی کسانی است که قرار است در اینده در این خانه ها ساکن شوند. علم روانشناسی محیطی برای طراحان این امکان را به وجود می آورد تا طراحهای آنها بیشتر با نیازها و سلایق هماهنگ شود و در نتیجه محیطهای طراحی شده بیشتر نیازهای زندگی ساکنان را فراهم کند. در این میان آشنایی با روانشناسی محیطی در کنار سایر علوم رفتاری نقش مهمی را ایفا میکند چراکه آشنایی طراحان با این علوم کمک میکند تا با فهم ادراک انسانها از محیط، محیطی را طراحی کنند که بر اساس خواسته های آنها باشد. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل محتوی متن و شفاف سازی متون و با استناد به پژوهشهای انجام شده در این حوزه ابتدا موارد مربوط به مسکن مطلوب و رضایتمندی از محیط نظریه های مربوط به ادراک محیط و رفتار بررسی و با استفاده از متون تخصصی و منابع کتابخانه ای مهمترین مولفه ها و معیارها دررابطه با رضایتمندی از محیطهای مسکونی در مجتمع های مسکونی تدوین و ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

مجتمعهای مسکونی ، رضایتمندی از محیط ، روانشناسی محیطی ، نیازهای انسان