شیوه کار بهره گیری از بازآفرینی شهری در برخورد با بافتهای فرسوده (مطالعه موردی: محله مهرجرد شهر میبد)

نواحی فرسوده شهری، بنا به جنس و ذات خود با انواع برونداد و معضلات روبرو هستند. به همین دلیل مشکل آنها چندبعدی است که در هر مورد، به شکل خاصی نمایان میشود . در طی سالهای اخیر سیاستگذاران و برنامه ریزان شهری در صدد بیان استراتژیها و راهکارهای جدیدی در مواجهه با مسائل و مشکلات بافتهای فرسوده شهری میباشند. افت پایگاه اجتماعی و اقتصادی و نابسامانیهای کارکردی و کالبدی این بافتها به همراه آسیب بسیار شدید کیفیت محیط شهری، لزوم توجه به این مناطق را مضاعف کرده است. سیاستها و برنامه های متعددی برای بالابردن کیفی و ساماندهی این عرصه های شهری به اجرا گذاشته است. اجرای ناموفق طرحهای شهری باعث توجه بیشتر برنامه ریزان به مقوله پایداری در طرحها میشود که یکی از نمودهای آن را در طرحهای بازآفرینی میتوان مشاهده کرد. در مطالعه حاضر برای حصول به هدف پژوهش که همانا بازشناسی رویکرد بازآفرینی پایدار و ریشه یابی میزان پایداری بافت فرسوده محله مهرجرد شهر میبد است که با روش تحلیلی – توصیفی و بر پایه مطالعات صورت گرفته از راه برداشتهای میدانی، سندهای بالادست و مصاحبه با ساکنین، بر اساس کمیتهای تاثیرگذار بر پایداری در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و کالبدی شده است چگونگی بازآفرینی پایدار محله مهرجرد را در فرم برنامه ای فراگیر ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، بافت فرسوده ، محله مهرجرد ، شهر میبد ، ابعاد پایداری