بررسی تاثیر باور به خودکارآمدی بر کیفیت محیط شهری با توجه به قنش میانجی حکمروایی شهری

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر باور به خودکارآمدی بر کیفیت محیط شهری با توجه به نقش میانجی حکمروایی شهری است. روش تحقیق از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی و از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع کتابخانه ای و میدانی است. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه شهروندان شهر مرند در سال ۱۳۹۲ است. ۳۸۳ نفر با استفاده از جدول مورگان در این پژوهش برای نمونه انتخاب شده است. با توجه به محدودیت جمع آوری پرسشنامه در شرایط کرونا ۲۰۱ پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از آزمون رگرسیون خطی ساده و سلسله مراتبی ا ستفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که باور به خودکارآمدی بر کیفیت محیط شهری تاثیر دارد. باور به خودکارآمدی بر کیفیت محیط شهری با توجه به نقش میانجی حکمروایی شهری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

باور به خودکارآمدی ، کیفیت محیط شهری ، حکمروایی شهری