معیارهای سنجش خرابی در سازه ها

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 386

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NICONF08_076

تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1400

چکیده مقاله:

خرابی، یکی از فعال ترین زمینه های تحقیقاتی در پایش سلامت سازه می باشد. وقوع خرابی یک رویداد اجتناب ناپذیر است که می توانددر هر سازه مهندسی رخ دهد و باعث کاهش عملکرد سازه در طول زمان شود. از سوی دیگر خرابی سازه ها در نتیجه تغییر خواصمکانیکی سازه ها که به خاطر ترک، خزش، خوردگی و غیره رخ می دهند، مستعد گسترش هستند. امروزه عیب یابی سازه با استفاده ازپاسخ های سازه ای و تحلیل حساسیت مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. همچنین استفاده از برخی روش ها برای کاهشدرجه آزادی در سازه های بزرگ مقیاس که تعداد زیادی درجه آزادی دارند، موثرتر و اقتصادی تر است. روش های عیب یابی مبتنی برپاسخ های سازه از جمله روشهای معکوسی هستندکه در شناسایی خرابی سازه ها موثر می باشند. تعداد اعضا معیوب سازه با استفاده ازپاسخ های سازه، تحلیل حساسیت آنها و دریافت پاسخ های محلی سازه ، تعیین می شود. معیارهای سنجش خرابی در این پژوهش،شاخص مبتنی بر همبستگی کارآیی، انرژی کرنشی مودال، ماتریس تعمیم یافته، کاهش گویان و معیار تضمین مکان آسیب چند گانهمی باشند که به تشخیص محل و شدت خرابی وارده به سازه کمک می کنند.

نویسندگان

مرضیه حق دوست راد

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، سازه، موسسه آموزش عالی آل طه

رامین قیاسی

مدرس گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی آل طه

حسام ورعی

استادیار گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی آل طه