مطالعه و شناخت هنرهای هفتگانه و ارتباط آنها با معماری

هنر، در فرهنگ های لغت به معنای به کارگیری استعداد، زیرکی، هوش و هوشیاری در خلق آثار تحسین برانگیز است. تعریف هنر، به طور کلی، برهریک از هنرها قابل انطباق است. چنان که می توان گفت: هنر ادبیات و شعر، هنر خلق زیبایی به وسیله کلمات است. هنر موسیقی، خلق زیبایی به وسیله اصوات و نقاشی خلق زیبایی به مدد خطوط و رنگ های متناسب است. حجاری و معماری و مجسمه سازی، هنر خلق زیبایی در احجام است. مایه هنر، احساس هنرمند است و از این جهت، ذهنیت هنر، مسلم به نظر می رسد. به این معنی که هنر، بیشتر با عالم درونی هنرمند، ارتباط دارد تا با عالم خارج. هنرها را به هفت دسته تقسیم بندی کرده اند که این هنرهای ترسیمی، ادبیات، نمایشنامه، حرکات نمایشی، هنرهای نمایشی، هنر معماری با هریک از هنرهای هفتگانه در ارتباط است. مثلا اشتراکاتی مانند عنصر «صوت» در موسیقی و «مواد یا فضا» در معماری است و یا اینکه معماری با سایر هنرها، تارهای به هم تنیده یکپارچه ای است که از یکدیگر تاثیر پذیرفته اند؛ به ویژه صنایع دستی که علاوه بر تزئینی بودن و جنبه های زیبایی شناسانه، نقش تنیده یکپارچه ای است که از یکدیگر تاثیر پذیرفته اند؛ به ویژه صنایع دستی که علاوه بر تزئینی بودن و جنبه های زیبایی شناسانه، نقش کاربردی در زندگی روزمره افراد جامعه دارد و در هنرهای ترسیمی در واقع شاخه و فرمی از هنرهای تجسمی است که در ان هنرمند با استفاده از ابزاری به رسم و ثبت یک اثر هنری می پردازد و در ارتباط معماری و سینما که مجموعه ای از هنر و فنونی هستند که به کمک دستان توانای معلم و فیلم ساز در هم آمیخته اند تا علایقی خاص، احساساتی ناب و تفکری برتر را به تصویر بکشد یا در رقص که عبارت است از حرکاتی موزون که ریتم و تکرار خاصی به وجود می آید و همانند اثر معمار از احساسات و انگیزه خالقش نشست می گیرد و هر احساس و هر ریتمی حرکتی مخصوص به خود دارد. در این مقاله با تعریف کامل از هنر و هنرهای هفتگانه سعی شده که ارتباط بین معماری و آن هنرها را به طور کامل بیان کند.

کلیدواژه ها:

هنر ، هنرهای هفتگانه ، معماری ، هنرمند