تعیین اولویت های توسعه گردشگری بر مبنای تحلیل سطح عملکردی جاذبه ها و خدمات و تسهیلات مرتبط؛ مطالعه موردی: استان اصفهان

امروزه در برنامه های توسعه گردشگری، به منظور افزایش دیدار از جاذبه ها، توجه خاصی به توسعه خدمات و تسهیلات مبذول می گردد ومسلم است که ایجاد و گسترش تسهیلات میبایست متناسب با سطح عملکردی جاذبه های موجود در هر مکان باشد؛ از این رو ضروری استپتانسیل های هر منطقه شناسایی و بر اساس آن، زیرساخت های مورد نیاز ایجاد و توسعه یابند.استان اصفهان با برخورداری از جاذبه های فراوان و متنوع، بعنوان یکی از مناطق با اهمیت گردشگری در سطح ملی و بین المللی مطرح استو آنچه بسیار اهمیت دارد، بهبود وضع موجود و حرکت جهت ارتقای جایگاه استان در زمینه گردشگری پایدار است. در این راستا اهدافبرنامه ریزی می بایست متمرکز بر حفظ مطلوبیت ها و توسعه متناسب زیرساخت ها و خدمات در سطح استان بر اساس توان گردشگری و سطحعملکردی جاذبه های موجود در آن باشد. این پژوهش بر آن است وضعیت شهرستان های استان اصفهان را از لحاظ سطح عملکردی جاذبه هایگردشگری و زیرساخت های موجود با استفاده از مدل های TOPSIS و تحلیل خوشه ای مورد مطالعه و اولویت های توسعه آینده در بخش هایمختلف را مشخص نماید. نوع پژوهش کاربردی، روش آن توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها از نوع کتابخانه ای و اسنادی است. برایتجزیه و تحلیل آماری داده ها نیز از نرم افزار SPSS استفاده شده است. از مهمترین نتایج پژوهش میتوان به وجود تفاوت چشمگیر در سطحعملکردی جاذبه ها بین شهرستانهای سطوح اول و دوم یعنی کاشان و اصفهان با سایر شهرستان ها اشاره کرد؛ همچنین در بررسی میزان تناسببین سطح عملکردی جاذبه ها و برخورداری از خدمات و تسهیلات گردشگری، تنها مبارکه از حد مطلوب فراتر رفته و نجف آباد، فریدن، خمینیشهر و شهرضا در سه بخش از حد مطلوب فراتر رفته و در یک بخش در وضعیت مطلوب قرار دارند؛ برخوار نیز در سه بخش در شرایط مطلوب ویک بخش فراتر از حد مطلوب قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

سطح عملکردی ، جاذبه های گردشگری ، خدمات و تسهیلات گردشگری ، استان اصفهان