بررسی نقش سبک های دلبستگی در خودشیفتگی

این پژوهش با هدف نقش سبک های دلبستگی در خودشیفتگی انجام شد. جامعه آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری که در گروه های مجازی مرتبط با دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ عضو بودند بود. ۲۷۹ دانشجو با روش نمونه برداری داوطلبانه انتخاب شدند و به سیاهه شخصیت خودشیفته (آمز و دیگران، ۲۰۰۶ ) و سیاهه سبکدلبستگی هازن و شیور ( ۱۹۸۷ )، پاسخ دادند. نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که ۷ درصد از واریانس خودشیفتگی از طریق سبک های دلبستگی تبیین پذیر است. همچنین یافته ها نشان میدهد که سبک دلبستگی ایمن، خودشیفتگی را به صورت منفی پیش بینی می کند و سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و اضطرابی دوسوگرا، خودشیفتگی را بهصورت مثبت پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی ، سبک های دلبستگی ، دانشجویان.