بحران معنویت در جهان معاصر

هدف: معنویت به عنوان خواست درونی انسانها باید بازتعریف شده و با تفکیک معنویتهای حقیقی از شبهمعنویتها تبیین شود. با معنویتزدایی و ترویج عقلانیت محض و مادیگرایی، معنویت در سراشیبی بحران قرار گرفته است. قابل توجه است که عنایت به مبانی فکری معنویتهای دینی آنها را کاملا از رقبای بدلی خود تفکیک میکند. روش: روش این تحقیق، روش تحلیلی است. با تعریف معنویت و توجه به ابعاد مختلف آن، ویژگیهای شبهمعنویت و مولفههای معنویت دینی بازخوانی شده است. یافتهها:تکبعدی بودن، داشتن اغراض تشکیلاتی، عدم التزام به دین، داشتن رهبران شکستخورده و تناقضگویی جزء خصیصههای شبهمعنویتهاست. مبانی فکری معنویت دینی؛ معرفت و خدامحوری، عقلانیت، معادباوری، علم و عمل و ایمان است. عوامل بحرانآفرین در مقوله معنویت، شامل معنویتزدایی، ظهور شبهمعنویتها و عدم توجه لازم به مناسک و عبادات است. نتیجهگیری:معنویت مورد نیاز بشر، همان معنویت حاصل از آموزههای دین مبین اسلام است و گسترش این معنویت در جامعه، مستلزم آگاهیبخشی نسبت به شبهمعنویتها مثل عرفان حلقه و کیهانی و... است که میتواند با بصیرتافزایی در این باب مفید بوده و زمینه برونرفت از بحرانهای حاصله را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

بحران معنویت ، معنویت دینی ، شبهمعنویت ، شاخصههای معنویت