آیا فناوری از لحاظ ارزشی جهت دارد؟

هدف:هدف از نگارش این مقاله، پاسخ به این پرسش مهم بود که آیا فناوری ابزاری خنثی است یا جهت و بار ارزشی و اخلاقی دارد. روش: روش نگارش مقاله، تحلیل اسنادی است. برای پاسخ، ضمن ارائه تعریف مختار از فناوری و جهت داری، با ذکر چهار دلیل از طرفداران خنثی بودن فناوری(ابزارگرایان) و نقد ادله آنان(مثل پیت، مطهری، رحیم پور) به ادله طرفداران جهت دار بودن فناوری با شش گرایش متفاوت پرداخته شده است(مثل هایدگر، فینبرگ، نصر، پستمن، گلشنی، آیدی، وندپول، کروز، سروش و...). سپس ادله کسانی مثل ذات گرایان و تعین گرایان را جبری و افراطی دانسته و در نهایت، با پذیرش سخن طرفداران تاثیر علوم پیشینی و فرهنگ در فناوری و پذیرش مشروط نظریه «وساطت فناوری» و «طرح کاربرد» فناوری، به موضعی میانه و معتدل می رسد. یافته ها و نتیجه گیری: نویسنده هم افراط ذات گرایان را رد می کند و هم تفریط ابزارگرایان را و خود موضعی اصلاحی در بین آن دو اتخاذ می کند.

کلیدواژه ها:

فناوری ، جهت داری ، بی طرفی ، ذات گرایی ، ابزارگرایی ، تعین گرایی