مقایسه استفاده از آبگرمکن های خورشیدی مرسوم و فتوولتائیک-گرمائی برای گرمایش آب استخر در کرمان

در تحقیق پیش رو، استفاده از سامانه ی آبگرمکن خورشیدی با دو نوع مختلف جمع کننده (شامل جمع کننده ی آبی صفحه-تخت مرسوم و جمع کننده ی فتوولتائیک-گرمائی) برای گرمایش آب یک استخر پیشنهاد و توانائی آن ها در کاهش مصرف سوخت های فسیلی و آلودگی های زیست محیطی بررسی گردید. شبیه سازی سامانه های پیشنهادی در محیط نرم افزار TRNSYS برای شهر کرمان و در محدوده ی زمانی یک ساله انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که بالاترین بازده سامانه ی خورشیدی مجهز به جمع کننده ی صفحه-تخت در تابستان و برابر ۶/۳۴ درصد و در سامانه ی فتولتائیک گرمایی، ۲۸ درصد بود. درمجموع سامانه ی دارای جمع کننده ی صفحه تخت خورشیدی، سالانه ۱۴ درصد و سامانه ی فتولتائیک گرمایی ۱۱ در صد مصرف سوخت مورد نیاز برای گرم کردن استخر را کاهش می دهد. همچنین سامانه ی فتولتائیک-گرمایی سالانه قادر به تولید ۸۵ مگاوات ساعت برق پاک است. تعبیه ی سامانه های خورشیدی منجر به کاهش تولید ۲۹ تن دی اکسیدکربن در سامانه ی جمع کننده ی خورشیدی معمولی و ۳/۲۳ تن در سامانه فتوولتائیک گرمایی در طول سال می شود. همچنین تولید سالانهی برق خورشیدی منجر به جلوگیری از انتشار ۶/۳۴ تن دی اکسیدکربن در سال می گردد.

کلیدواژه ها:

استخر شنا ، انرژی الکتریکی ، انرژی حرارتی ، سهم خورشیدی