بررسی تاثیر کالبد و کارکرد فضای وروردی شهر در حس تعلق شهروندان (نمونه مورد مطالعه: دروازه قرآن شهر شیراز)

فضای ورودی شهرها، به عنوان مفصل اتصال دهنده فضای طبیعی خارج و مصنوعی داخل شهر به عنوان برقرار کننده ارتباط فضایی بین شهر و پیرامون آن عمل می کند. اساتید علم شهرسازی تا کنون مشخصات مختلفی را برای انواع ورودی ها، از ورودی شهر تا ورودی محله و ... بیان کرده اند که پذیرندگی، دعوت کنندگی، غریب گز بودن و ... از آن جمله می باشد. از آن جا که یکی از تاثیرگزارترین فضاها بر رفتار انسان، «ورودی» می باشد و نخستین تصویر ذهنی فرد از شهر در منظر ورودی آن شکل می گیرد، بایستی معرف هویت و ارزش های نهفته آن شهر باشد. ورودی شهرهای ایران در گذشته از جمله مهم ترین فضاهای با هویت شهری بوده است، لیکن امروزه با توجه به گسترش شهر و شهرنشینی و اقدامات نا مناسب شهری، ورودی اکثر شهرهای جدید، بدون طراحی ویژه و مشخصی پیش بینی شده است. شهر شیراز به عنوان یکی از مهم ترین شهرهای جنوبی ایران در گذشته دارای ۶ دروازه بود، اما هم اکنون در شیراز دروازه ای به جز دروازه قرآن وجود ندارد. هدف از انجام این پژوهش بازیابی ورودی شهر به عنوان یکی از پتانسیل های ایجاد فضای شهری مطلوب و هویتمند و شناخت جنبه های زیبا شناختی آن است. روش جمع آوری داده ها میدانی و کتابخانه ای می باشد. نتایج تحقیق نشان از دلبازی، خوانایی، تشخص و هویت ورودی شمال شهر شیراز دارد

کلیدواژه ها:

ورودی ، فضای ورودی شهرها ، هویت ، طراحی