ارزیابی فراوانی شاخص های برگرفته از شناخت معماری ایرانی در تعدادی از ساختمان های مسکونی معاصر

در طی سالیان گذشته پژوهش های زیادی در رابطه با معماری ایرانی توسط افراد مختلف انجام شده است. پژوهش حاضر در صدد است با یک نگاه کل گرا، برآیندی از آنچه تا کنون از شناخت معماری ایرانی حاصل شده است را در قالب شاخص های مختلف استخراج کند و در نهایت یک اولویت بندی بین این شاخص ها در ساختمان های مسکونی معاصر ارائه دهد. روش پژوهش حاضر ترکیبی از روش های تفسیری-تاریخی و توصیفی-تحلیلی می باشد. با استفاده از روش تفسیری-تاریخی به شناختی از ارزش ها و نمودهای معماری ایرانی در خانه ایرانی پرداخته شده، و در گام بعد برای اعتبار سنجی شاخص ها و زیر شاخص ها، و همچنین برای اینکه بفهمیم راهکار های عملی هرکدام از این زیر شاخص ها چه میزان در طراحی آپارتمان-های مسکونی معاصر توسط طراحان مورد استفاده قرارگرفته اند به توصیف و تحلیل نمونه های موردی مسکونی پرداخته ایم. طراحان بناهای مسکونی مد نظر این پژوهش، خود به نوعی تلاش داشته اند تا مواجهه ای آگاهانه با معماری ایرانی در طراحیشان داشته باشند. نتایج حاکی از آن بود که شاخص های کالبدی-محیطی، اعتقادی-اجتماعی، هویتی-معنایی و عملکردی-زیستی به ترتیب بیشترین تا کمترین تاثیر را در میان شاخص های حاصل از شناخت معماری خانه های سنتی ایرانی در طراحی خانه های معاصر ایرانی دارند.

کلیدواژه ها:

شناخت معماری ایرانی ، خانه ایرانی ، ساختمان های مسکونی معاصر