تدوین عوامل موثر بر بازآفرینی فرهنگی در محله مسکونی (مطالعه موردی: محله قصردشت شیراز)

عدم توجه به ویژگی های خاص مکانی و فرهنگی و ارزش های بومی و محلی در فرآیندهای توسعه شهری منجر به یکنواختی سیما و ظاهر شهرها شده است و محلات شهری به عنوان مکان تبلور فرهنگ جایگاه و هویت خود را ازدست داده و همچنین جذابیت های ناشی از تمایزات مکانی و فرهنگی در این راستا کم رنگ شده است. در این راستا لزوم بازنگری در اقدامات مربوط به بازآفرینی در بافت های فرسوده به منظور استفاده از امکانات و پتانسیل ها و ارتقاء حس تعلق و درنتیجه هویت مندی محلات احساس می گردد . نقش محلات فرسوده در شهرهای گذشته به عنوان مکان تبلور فرهنگ جاری در فضا بسیار پررنگ و حائز اهمیت است، هدف پژوهش حاضر این است که با ایجاد بازآفرینی فرهنگی در محله قصردشت شیراز، بازآفرینی و احیای فرهنگ بومی، هویت تاریخی و ویژگی های محلی امکان پذیر گردد. در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، داده ها و اطلاعات مورد نیاز جمع آوری گردید و پس از تهیه ی پرسشنامه بر مبنای شاخص ها و متغیرها، با روش میدانی تکمیل گردید. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که عامل برخورداری از حس تاریخ و پیشرفت (گذشته، حال و آینده) و توجه به هویت تاریخی و ویژگی های محلی در بازآفرینی فرهنگی محله قصردشت شیراز بیش ترین تاثیر را دارند. این پژوهش بر آن است تا با ایجاد بازآفرینی فرهنگی در محله قصردشت شیراز، مکانی را برای تجمع و گردهمایی اقشار مختلف جامعه در جهت تعامل مردم و فرهنگ دوستان با یکدیگر با هدف ارتقا سطح فرهنگ آنان و در نتیجه رشد و گسترش معیارهای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی جامعه در کنار ایجاد و گسترش تعاملات اجتماعی به وجود آورد. همچنین توجه به عامل فرهنگ در جامعه از سویی و گسترش مناسبات فرهنگی در افراد و ارتقاء سطح فرهنگی در جامعه، به رهیافتی جهت زنده کردن روح و اصالت فضاهای شهری و کیفیت بخشی به تعاملات اجتماعی دست یابد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی فرهنگی ، بازآفرینی ، بافت فرسوده ، محله قصردشت ، شیراز