کاربرد انرژی های تجدید پذیر(خورشیدی و بادی)در معماری

انرژی تجدیدپذیر عبارت از هرنوع انرژی که بدون آنکه مخازن تامین کننده آن رو به زوال بروند، مورد استفاده قرار گیرند و آن شامل انرژی خورشیدی، باد، بیوماس، زمین گرمایی، دریایی و انرژی آبی می باشد. افزایش جمعیت ، اتمام منابع انرژی و آلودگی های ناشی از مصرف سوختهای فسیلی بر اکوسیستم، آب و هوا و سلامتی موجودات زنده به خصوص انسان به ویژه از طریق تولید گاز های گلخانه ای و پدیده گرم شدن زمین، باران های اسیدی و سایر پدیده های زیست محیطی بشر را به فکر استفاده از این منابع انرژی تجدید پذیر وا داشته است. در این میان با توجه به این که ساختمان ها از یک سو مصرف کننده بخش عمده ای از سوخت های فسیلی هستند و از سوی دیگر بیشترین تولید کننده گازهای مضر برای محیط زیست، لزوم استفاده از انرژی های پاک و از جمله انرژی خورشیدی در معماری ضرورت می یابد.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، انرژی خورشیدی ، معماری ، سوخت های فسیلی