تحلیلی بر اثرات تبدیل سکونتگاه های روستایی به شهر (نمونه موردی شهر شلمان

شکل گیری شهرهای نوظهور که غالبا به دلیل رشد نقاط روستایی و شناسایی آنها به عنوان شهر صورت می گیرد، سبب تغییرات بسیاری در نظام سکونتگاهی می گردد. یکی از موضوعات مهم این است که تبدیل سکونتگاه های روستایی به شهر، چه پیامدهایی را بر سازمان فضایی مناطق و نظام سکونتگاهی آنها به دنبال دارد. در این پژوهش شهر شلمان به عنوان یکی از شهرهایی که پس از انقلاب اسلامی در شرق استان گیلان شکل گرفته اند برای مطالعه انتخاب شده است. در خصوص دلایل انتخاب این شهر می توان به گذشت بیش از دو دهه از تبدیل آن به شهر، عدم وجود مطالعه قبلی درخصوص شهرهای پدید آمده در شرق گیلان بر خلاف سایر مناطق این استان، قرارگیری شلمان در مرز سیاسی سه شهرستان لنگرود، رودسر و املش و تعدد شمار شهرهای نوظهور در محدوده شهرستان لنگرود و شهرستان های مجاور اشاره نمود. رویکرد این پژوهش معطوف به نقش شهر شلمان در سازمان فضایی ناحیه ای و منطقه ای بوده و برای این منظور نظام اسکان را مورد توجه قرار می دهد. بدین لحاظ این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی برای این منظور بهره می گیرد. ارزیابی شهر شلمان از بعد نقش آن در نظام اسکان،، مشخص نمود که این شهر نتوانسته در این بخش موفق عمل نماید. در نتیجه تبدیل شلمان به شهر نتوانسته بر عملکرد آن در سازمان فضایی اثر مثبتی داشته باشد

کلیدواژه ها:

تبدیل روستا به شهر ، سازمان فضایی ، نظام اسکان ، شهر شلمان.