اتصال بهینه مزرعه بادی به شبکه سیستان و اثرات آن بر شاخصهای قابلیت اطمینان

هدف از این مقاله، تعیین ظرفیت بهینه سیستم انتقال متصل کننده نیروگاه بادی به شبکه و ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم قدرت با درنظر گرفتن تولید مزرعه بادی است. شاخص های مورد مطالعه در دو سطح HLIو HLII مورد استفاده قرار میگیرند. ابتدا با توجه به مطالعات آماری و توزیع های احتمالاتی، مدلی برای میزان تولید مزرعه بادی بر اساس سرعت باد منطقه ارائه خواهد شد. پس از بدست آوردن مدل تولید مزرعه بادی، از شاخصهای سطح HLI به منظور تعیین ظرفیت و آرایش بهینه سیستم انتقال متصل کننده مزرعه بادی به شبکه سراسری استفاده خواهد شد . در این مطالعه، بر اساس تحلیل قابلیت اطمینان/ هزینه و براساس سود ناشی از تولید مزرعه بادی و هزینه احداث خط انتقال، میزان بهینه ظرفیت خط انتقال تعیین خواهد شد. علاوه بر این، اثرات عوامل مختلف شبکه مانند ظرفیت خط انتقال و پیک بار شبکه بر میزان شاخص LOLE بررسی خواهد شد . پس از بررسی پارامترهای مختلف تاثیرگذار بر قابلیت اطمینان شبکه در سطح HLI و تعیین بهینه سیستم انتقال، اثرات تولید بادی بر شبکه واقعی سیستان در سطح HLIIمورد ارزیابی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

مدلسازی تولید مزرعه بادی ، توزیع نرمال ، سطوح قابلیت اطمینان ، آنالیز قابلیت اطمینان/هزینه