بازنگری معماری خانه قوام الدوله تهران با رویکرد معماری بیوفیلیک

با گسترش روز افزون جمعیت و افزایش تقاضای مسکن، انبوه سازی به طور چشم گیری رونق یافته و تامین مسکن صرفا به تامین فضایی به عنوان سرپناه بدون توجه به نیازهای روانشناختی کاربر و معضلات زیست محیطی تبدیل شده است. ظهور نگرانی ها در مورد اثرات جزیره ی گرمایی و آلودگی آب و هوا از یک طرف و افزایش بیماری های روانی و فیزیولوژی در انسان و افزایش خشونت، جرم و بزهکاری از طرف دیگر موجب تحریک انسان برای پیدا کردن راه حلی برای رهایی ازین وضعیت و بهبود اوضاع شده است.با بررسی های متعدد محققان متوجه شده اند که طبیعت عنصری غیر قابل انکار در محل زندگی انسان بوده و به مرور زمان کمرنگ تر شده است، با استناد به اثرات مطلوب طبیعت برکاربر و محیط زیست، معماری به نام معماری بیوفیلیک روی کار آمده است.معماری بیوفیلیک تلاشی برای از بین بردن شکاف بین معماری مدرن و نیاز انسان به برقراری ارتباط با طبیعت است. هدف این پژوهش بازبینی دوباره خانه سنتی قوام الدوله براساس ویژگی های معماری بیوفیلیک براساس روش توصیفی-تحلیلی می باشد و روش گرد آوری اطلاعات، اسنادی _کتابخانه ای است. نتایج حاصل ازین پژوهش حاکی ازینست که در گذشته از الگوهای معماری بیوفیلیک در معماری استفاده میشده و طبیعت به صورت های مختلفی در معماری خانه ها استفاده میشده و اکنون این الگوها به باد فراموشی سپرده شده، ما می توانیم با تطبیق این الگوها به باز طراحی مسکن های امروزی بر اساس ترکیب الگوهای نوینی از معماری سنتی و معماری بیوفیلیک برای ایجاد مکانی مطلوب برای ساکنین بپردازیم و کیفیت مسکن های امروزی را ارتقا ببخشیم.

کلیدواژه ها:

معماری بیوفیلیک ، کیفیت محیط ، معماری پایدار ، روانشناسی محیط