پارکهای حاشیه شهر و اثرات اجتماعی آن بر شهروندان (مطالعه موردی: پارک حجاب شهر مشهد)

شهرها به عنوان کانون تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها، برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند چاره ای جز پذیرش ساختار وکارکردهای متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضای سبز به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی دارد. لذا با توجه به اهمیت وجود فضاهای سبز در شهرها، این تحقیق بر آن است تا به بررسی تاثیرات پارکهای حاشیه شهر و اثرات اجتماعی آن بر شهروندان شهرمشهد بپردازد. در این پژوهش، روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و به منظور جمع آوری اطلاعات علاوه بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای، از عملیات پیمایشی استفاده شده است. به دلیل گسترده بودن پارکهای سطح شهر مشهد، پارک حجاب که در منطقه حاشیه شهر می باشد بعنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت و تکمیل پرسشنامه با حجم نمونه ۷۰ نفر بصورت تصادفی از کسانی که به پارک رفت و آمد می کنند انجام پذیرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است و در سطح استنباطی برای بررسی روابط بین متغیرها، آزمون خی دو بکار برده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین جنسیت و احساس امنیت در پارکها، بین احساس امنیت در پارکها با مسافت مراجعین به پارک و همچنین بین احساس امنیت در پارکها با عواملی که سبب مراجعه به پارک می شود رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پارکها وفضای سبز ، کارکرد اجتماعی فضای سبز ، حاشیه نشینی ، شهرمشهد