تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین

کشورهای جهان در راستای گسترش تعاملات توسعه ای، در پی گسترش روابط با قدرت­های جهانی بوده که دارای نقش قابل توجهی در ابعاد مختلف جهانی هستند تا از این طریق بتوانند در دستیابی به سیاست­های خود پتانسیل بیشتری داشته باشند. کشور ایران نیز پس از انقلاب اسلامی به صورت ویژه در پی گسترش روابط خود با کشورهایی مانند چین بوده که در طی سال­های اخیر توانسته­اند نقش قابل توجهی در شبکه روابط جهانی داشته باشند. گسترش این روابط نیازمند ملاحظاتی بوده که در تعیین اولویت­ها می­تواند تاثیرگذار باشد. هدف این پژوهش تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین است که در نهایت اولویت­ها در این زمینه را روشن می­کند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و با روش تحلیل محتوای کیفی است. برپایه نتایج این پژوهش، ۲۰ ملاحظه در گسترش روابط ایران و چین ارائه می شود. اولویت­ها در زمینه گسترش روابط مبتنی بر نتایج پژوهش است.

کلیدواژه ها:

روابط بین الملل ، گسترش مناسبات راهبردی ، ایران و چین