نقش راهبردی امام خمینی(ره) در مدیریت جنگ در دوران دفاع مقدس

از محوری­ترین عوامل اتحاد و همدلی نیروهای لشکری و مردمی در طول هشت سال دفاع مقدس، وجود امام خمینی(ره) بود. ایشان توانستند افزون بر وحدت و همدلی، جنگ را مدیریت نموده و اهداف انقلاب اسلامی را در آن شرایط بحرانی پیش ببرند. این مقاله با بهره گیری از رویکرد توصیفی- تحلیلی بر آن است تا ضمن شناخت مولفه­های اساسی در استراتژی رهبری امام خمینی(ره)، بر تبیین عملیاتی نقش و توان مدیریتی ایشان در دفاع مقدس نیز بپردازد. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که ترکیبی از دو سبک مدیریت جنگ و بحران ها و مدیریت معنوی و دینی بود که توانست جلوی تجاوز عراق به ایران را بگیرد و الگوی منحصر به فردی از امام(ره) را به جای بگذارد. رفتار و عملکرد امام خمینی(ره) در طول جنگ ایران و عراق نشان می دهد که ایشان از هر دو شیوه مزبور در مدیریت بحران ها به نحو احسن استفاده کردند. برخلاف تصور عده ای که شیوه مدیریت امام(ره) را فردی یا در ارتباط مستقیم با مردم می پندارند، ایشان از مدیریت راهبردی نیز استفاده کرده و به آن بیشتر اعتقاد داشتند.

کلیدواژه ها:

امام خمینی(ره) ، دفاع مقدس ، نقش راهبردی ، رهبری دینی