اقدامات پیشگیرانه و سرکوب گرانه علیه جرایم سازمان یافته فراملی در حقوق بین الملل

مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی، با اقدامات پیشگیرانه و سرکوب گر، از مجرای همکاری دولت ها میسر است. کنوانسیون پالرمو دولت ها را در زمینه استفاده از تدابیر پیشگیرانه تشویق به همکاری نموده و ماده ۳۱ کنوانسیون، به پیشگیری از جرم می پردازد. اقدامات سرکوب گر در مرحله پس از وقوع جرایم و در پاسخ و واکنش به آن ها صورت می گیرد. هیچ کشوری به تنهایی نمی تواند در مبارزه با این معضل جهانی موفق شود؛ چراکه دامنه جرایم به آن سوی مرزها کشیده شده است. در مبارزه با جنایات سازمان یافته فراملی، کاربست راهکارها و پروتکل های الحاقی کنوانسیون پالرمو توسط دولت ها می تواند بسیار کارآمد باشد. این پژوهش با رویکرد کیفی و به شیوه تحلیلی- توصیفی، در پی پاسخ به این پرسش است که آیا مبارزه با جنایات سازمان یافته فراملی با اقدامات پیشگیرانه و سرکوب گرانه کنوانسیون پالرمو محقق خواهد شد؟ یافته ها نشان داد، کنوانسیون پالرمو نسبت به دیگر اسناد بین المللی موفق تر بوده و می تواند مبنای موثری در مبارزه با جرایم سازمان یافته بین المللی باشد.

کلیدواژه ها:

جرایم سازمان یافته بین المللی ، اقدامات پیشگیرانه ، اقدامات سرکوب گرانه ، کنوانسیون پالرمو