تاثیر جوانه زا و ضخامت بر ریزساختار ریختگی چدن آستنیتی پرمنگنز با گرافیت کروی

در این مقاله، اثر میزان و نحوه افزودن جوانه زا و ضخامت قطعه بر ریزساختار انجمادی چدن نشکن آستنیتی با مقدار اسمی ۵ درصد وزنی منگنز بررسی شده است. به این منظور بعد از عمل نشکن سازی چدن مذاب با فروسیلیکومنیزیم، عملیات جوانه زایی با فروسیلیسیم زیرکونیم دار انجام شد. جوانه زایی به دو روش اصلی، افزودن در پاتیل و افزودن حین بارریزی در مقادیر مختلف (صفر، ۰.۱ ،۰.۲ و ۰.۳ درصد وزنی) انجام شد. همچنین ریخته گری در قالب ماسه ای با چسب سیلیکات سدیم و به شکل پله ای با ضخامت های ۵، ۱۰ و ۲۰ میلی متر انجام شد.‎ ‎بررسی های ریزساختاری و سختی توسط میکروسکوپ های نوری و الکترونی روبشی، آنالیز EDS و آنالیز تصویری MIP۴‎ و سختی سنجی راکول سی انجام شد. نتایج نشان داد که ریزساختار ریختگی این چدن شامل گرافیت های کروی و کاربیدهای یوتکتیک در زمینه پرلیتی است. با کاهش ضخامت نمونه ها، مقدار کاربید یوتکتیک و تعداد گرافیت ها، افزایش یافته و مقدار پرلیت و اندازه گرافیت ها کاهش می یابد. برای تمامی ضخامت های جداره مشاهده شد که با جوانه زنی، مقدار کاربید یوتکتیک و اندازه گرافیت ها کاهش یافته است و در مقابل، تعداد و مقدار کره های گرافیت های افزایش یافته است. همچنین نشان داده شد که جوانه زنی در حین بارریزی موثرتر از جوانه زنی در پاتیل است.

کلیدواژه ها:

چدن آستنیتی با گرافیت کروی ، جوانه زا ، منگنز ، کاربید ، فروسیلیسیم زیرکونیم دار