شخصیت پردازی در «قصه های تازه از کتاب های کهن» اثر مهدی آذریزدی

داستان نویسی برای کودکان و نوجونان با داستان پردازی بزرگسالان متفاوت است. هر چه سن و تجربه ی کودک و نوجوان پایین تر باشد، میزان کاربرد عنصرهای داستانی، محدودیت بیشتری دارد. این مسئله، داستان نویسی برای کودکان و نوجوانان را دشوار می کند. شخصیت پردازی یکی از عنصرهای اصلی داستان نویسی به شمار می رود؛ توانایی نویسنده در تکامل و پرورش هر چه بهتر شخصیت ها، نقش زیادی در جذب مخاطبان دارد. مهدی آذریزدی یکی از نویسندگان مشهوری است که داستان های بسیای را برای کودکان و نوجوانان بازنویسی کرده و در دو مجموعه ی داستانی«قصه های خوب برای بچه های خوب» و «قصه های تازه از کتاب های کهن» به چاپ رسانیده است. این جستار با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و تحلیل عنصر داستانی شخصیت در مجموعه ی داستانی قصه های تازه از کتاب های کهن می پردازد. هدف این پژوهش بررسی چگونگی عنصر داستانی شخصیت در مجموعه ی داستانی ذکر شده و سنجیدن آن با معیارهای شخصیت پردازی در داستان های کودکان است. نتایج بررسی نشانگر رعایت بسیاری از معیارهای شخصیت پردازی داستان کودکان از جانب مهدی آذریزدی در مجموعه ی داستانی مذکور است.

کلیدواژه ها:

داستان ، شخصیت ، کودک ، قصه های تازه از کتاب های کهن ، مهدی آذریزدی