ارزیابی اثر عصاره الکلی کرفس کوهی بر شاخص های تولید، میزان تلفات و پروفایل لیپیدی جوجه های گوشتی مبتلا به سندرم آسیت

هدف از این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی عصاره الکلی کرفس کوهی در مقابل تاثیرات منفی سندروم آسیت بر شاخص های تولید و خصوصیات لاشه است. این آزمون به صورت کاملا تصادفی روی ۱۲۰ قطعه جوجه گوشتی در ۴ تیمار، ۳ تکرار و ۱۰ قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل ۱. جیره پایه در دمای استاندارد ۲. جیره پایه + ۱/۰ درصد عصاره در دمای استاندارد ۳. جیره پایه تحت تنش سرما ۴. جیره پایه + ۱/۰ درصد عصاره تحت تنش سرما هستند. شاخص بطنی و میزان تلفات در گروه تنش سرمایی به صورت معنی داری (۰۵/۰>P) نسبت به گروه های با دمای استاندارد افزایش یافت. شاخص بطنی در گروه ۴ نسبت به گروه ۳ به طور معنی داری کاهش یافته است. میزان تلفات در گروه ۴ نسبت به گروه ۳ به طور معنی داری کاهش یافت. تنش سرمایی موجب کاهش معنی دار مصرف خوراک، رشد و وزن لاشه در گروه های تنش سرمایی نسبت به گروه های با دمای استاندارد شد. ضریب تبدیل غذایی در گروه های تنش سرمایی نسبت به گروه های با دمای استاندارد به صورت معنی دار بالاتر بود. تنش سرمایی موجب کاهش معنی دار وزن چربی محوطه شکمی گروه ۳ نسبت به گروه ۱ شد. سطح کلسترول در گروه ها ۲ نسبت به گروه ۱ به طور معنی داری کاهش و HDL در گروه ۲ نسبت به گروه ۱ افزایش معنی دار یافته است. نتیجه آن که افزودن عصاره الکلی کرفس کوهی در جیره غذایی جوجه های گوشتی، میزان تلفات را کاهش داده و نیز بازده طیور ازجمله ضریب تبدیل غذایی، انباشت چربی در محوطه بطنی و پروفایل لیپیدی را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

بازده جوجه گوشتی ، سندرم آسیت ، کرفس کوهی ، پروفایل لیپدی ، چربی شکمی