تاثیر فقر و ثروت در بزهکاری و بزه دیدگی از دیدگاه سعدی

ادبیات در هر شکل و قالبی که باشد، بیان کننده ارزش ها و معیارهایی است که زندگی فردی و جمعی بر محور آن ها می چرخد. سعدیاز پایه های ا ستوار ادب پار سی است که جلوه های نظم و نثر او زیور پیکره شکوهمند فرهنگ کنونی ا ست. آثار او سر شار از پندهایاخلاقی، آداب زندگی و حکمت عملی است. اندیشه های جرم شناسی ابتدا در آثار ادبا و فلاسفه به وجود آمد و اینان بودند که به پدیدهمجرمانه با دید ه موشکافانه و متفکرانه نگریستند. مهمترین نقطه تلاقی جرم شناسی و ادبیات، در معنا و در محبت به هم نوع،انسان دوستی، عشق به انسان و سعادت اوست. هدف نگارندگان، شناخت پیوندهای ادبی و اولیه و نوعی سیر تاریخی این گونه اندیشه هاو تاثیر این شناخت بر روند کنونی جرم شناسی و کارآمد نمودن بیشتر آن است. در این مقاله، حکایت های سعدی با تاکید بر گلستانبه روش تحلیلی-توصیفی و مطالعه کتابخانه ای با رویکرد بزه دیده شناسی علت شناسانه مورد تحلیل و برر سی قرارگرفته است. یکی ازعوامل اجتماعی موثر در بزه دیدگی، شرایط و موقعیت اقتصادی فرد بزه دیده است. پژوهش حاضر، با بررسی این دسته از عواملبزه دیده زای اجتماعی، جایگاه یافته ها و اندیشه های بزه دیده شناسانه در گلستان سعدی را مشخص می نماید. بی شک، استفاده ازآموزش ها و تعلیمات ادبیات در برنامه های سیاست جنایی و کیفری کشور، بالاخص در پیشگیری از جرائم، موثر خواهد بود. آنچه ارائهمی گردد، گزیده هایی از این آثار، به عنوان بخش های مهمی از آن بوده؛ اما نتیجه گیری جامع تر، تابع بررسی های تحلیلی گسترده تری ازاین اثر است.

کلیدواژه ها:

حکایات سعدی ، بزه دیده شناسی علت شناسانه ، عوامل بزه دیده زای اجتماعی ، عوامل بزه دیده زای اقتصادی